مقایسه قابلیت ترمیم استخوان حاصل از سلول های بنیادی بافت چربی با استخوان اتوژن: یک مطالعه حیوانی

مقدمه: هدف از این بررسی، مقایسه استخوان تولید شده از طریق مهندسی بافت و مشتق ازسلول های بنیادی بافت چربی با پیوند استخوان اتوژن در ترمیم مدل شکاف آلوئول فک بالای سگ بود . مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی مداخله ای، در تعداد 4 سگ سلول های بنیادی مزانشیمال، پس از شناسایی مارکرها توسط تکنیک فلوسیتومتری، از بافت چربی زیر جلدی جدا و پس از کشت، تکثیر شدند. این سلول ها در داربست های هیدروکسی آپاتیت- تری کلسیم فسفات کاشته شدند و در محیط استئوژنیک قرار گرفتند. صحت القای استئوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمال توسط تکنیک rt-pcr تایید شد. ابتدا در سگ دو دندان از سه دندان انسیزور در هر طرف خارج شد و در دو طرف دیفکتی با عرض 15 میلی متر از کرست آلوئول تا کف بینی ایجاد شد. مخاط بینی به مخاط دهان بخیه شد و جهت حفظ فضا، در هر طرف استنتی قرار گرفت. پس از روز، در یک سمت، شکاف توسط سلول های استئوژنیک حاصل از تمایز استئوژنز و در سمت دیگر توسط استخوان اتوژن به دست آمده از استخوان تیبیای سگ بازسازی شد. میزان استخوان سازی در هر سمت در زمان های 15 و 60 روز پس از جراحی با تکنیک هیستومورفومتری ارزیابی گردید. داده ها با  شاخص های آماری توصیفی و t-test آنالیز شدند . (05/0= α ) یافته ها: میانگین تشکیل استخوان پس از 15 و 60 روز از جراحی مرحله دوم، در سمت اتوگرافت به ترتیب 45 و 9 درصد و در سمت سلول بنیادی به ترتیب 5 و 70 درصد بود. تفاوت استخوان سازی در 2 گروه اتوگرافت و سلول بنیادی در هر دو زمان از لحاظ آماری معنی دار بود ( p value به ترتیب / و /) . نتیجه گیری: تکنیک مهندسی بافت در مواردی که محدودیت دسترسی به استخوان اتوژن وجود دارد یا احتمال ایجاد موربیدیتی قابل توجه در محل دهنده وجود داشته باشد، می تواند به عنوان یک تکنیک جایگزین با موفقیت کلینیکی و درصد استخوان سازی مطلوب مد نظر قرار گیرد .